Klein Plastiek
Voorjaarsbeeldjes
Sinds 1996 ontwerp ik elk voorjaar een klein beeldje van een jong dier.
Lees onderaan deze pagina het verhaal van enkele van de beeldjes.
Vanaf 1996 t/m 2022
Orang-oetan, wasbeer, kalf, varken, Zeeuws veulen, ijsbeer met jong, ezel, welp, giraffe, geit, Afrikaanse olifant, lammetje, zeehond met jong, kangoeroe, zebra, pinguïn, neushoorn, dromedaris, manenwolf, tapir, kluut, Aziatische olifant, Husumer biggetje, pangolin, oehoe, helmkasuaris, blaarkop en rendier.
Oplage vol of niet? Een aantal voorjaarsbeeldjes is nog te koop.
Als de oplage wel vol is staat dit vermeld onder de foto(klik aan).
Informeer vrijblijvend naar de mogelijkheden via het contactformulier.
De prijzen variëren van €350 tot €750
Najaarsbeeldjes, Miniaturen en Penningen
Werkwijze
In ongeveer een week maak ik een model in boetseerwas. Daarop wordt een mal gemaakt van siliconenrubber en een steunkap van gips. In die mal maak ik vervolgens holle wasmodellen die de gieterij voor mij in brons gaat gieten. Het bronzen beeldje komt bij mij terug zodat ik het de juiste afwerking en kleur kan geven: het ciseleren en patineren. En dan staat daar uiteindelijk het beoogde resultaat, mijn beeld! Dit is altijd spannend. Ik zet het beeldje neer, maak foto’s. Kijk er steeds terloops naar, laat het anderen zien. En….. ga verder met het volgende fascinerende dier!
Verhalen bij ………..
Voorjaarsbeeldjes 2022, Blaarkop en Rendier
Blaarkop
Waarom ik deze dieren wil verbeelden is al een tijd geleden ontstaan. Eigenlijk dient het zich aan. Er broeit iets in mijn binnenste. Bij de Blaarkop is dat eenvoudig, die zie ik bijna dagelijks op mijn fietstocht naar het atelier. En dat verveelt nooit. Groepjes jonge dieren, moeders met en zonder kalfjes en een stier. Ze liggen en staan model voor me zonder dat ze dat in de gaten hebben, ze zijn er gewoon. Ik praat ook met ze, soms praten ze terug, tenminste dat denk ik. En ze hebben horens, zoals het hoort, en van die leuke kuifjes. Hun robuuste en tegelijk zachte vormen zijn erg inspirerend en een uitdaging om vast te leggen op een zorgvuldige maar ook vrije manier.
Rendier
Bij het Rendier is het anders gegaan. Ik zou ze graag in het wild zien, maar ik heb ze alleen gezien in de dierentuin. In Ouwehands Dierenpark Rhenen was een groep op een groot terrein. In 1994 begonnen daar mijn dagelijkse observaties. Ik woonde 6 weken in die dierentuin en werkte aan een beeld van een Mantelbaviaan met jong. Een mooie gelegenheid om ook andere dieren te observeren. Zo kon ik op veel verschillende momenten van de dag even kijken of ik de Rendieren zag, dat lukte lang niet altijd en dat vond ik eigenlijk wel goed. Een teken dat ze hun eigen gang kunnen gaan in een redelijk ruim verblijf. Ze maakten toen een onuitwisbare indruk. Kortgeleden zag ik een slapend rendier in de Berlijnse dierentuin. Ze zijn krachtig en kwetsbaar tegelijk. Wat een bijzondere dieren. Alle reeds verzamelde informatie van jaren geleden komt dan terug en het idee kan uitgewerkt worden.
Najaarsbeeldje 2019, Alpenmarmot of “Murmeltier”
Mijn ontmoeting met een Alpenmarmot was niet omdat ik hem zag, maar omdat ik hem hoorde. Wat ik hoorde was een hoge en harde fluittoon. Dit gebeurde tijdens mijn eerste bezoek aan Zwitserland. Ik ging met mijn familie naar een huis van vrienden in een prachtig verscholen vallei bij het bergdorpje Valzeina. De wandelingen die we maakten voelden alsof je “on top of the world” was. Het bleek een onuitwisbare ervaring.

Voorjaarsbeeldje 2018, Husumer Biggetje
Varkens zijn voor mij van jongs af aan een vanzelfsprekende aanwezigheid in mijn leven. Mijn opa, ”Pakie”, had een varkensboerderij en hield speciaal voor zijn kleinkinderen ook een aantal gevlekte varkentjes. Hij zei; die zijn slim, veel slimmer dan die grote roze. Dus als ik ergens varkens zie, moet ik er naar toe. Op tv zag ik varkens die rondstruinen in bermen om onkruid te bestrijden, en die gerooide akkervelden opruimen. Dus op naar Valthermond, naar varkensboerderij “Akkervarken”. Het is er een drukte van belang, met mensen en met biggetjes, die op het erf in de blubber wroeten. Ze houden drie soorten varkens; Berkshire, Duroc en Husumer. Allemaal flink behaard dus goed beschermd tegen weer en wind. Het Husumer biggetje dat ik gemaakt heb scharrelde nog bij huis, 10 weken oud, maar binnenkort mag ook zij oude aardappelvelden omwroeten.
Voorjaarsbeeldje 2016, Jonge Kluut
Wat leuk blijft aan een jong dier zijn de verhoudingen die uit proportie zijn.
Ik kwam een foto tegen van een jonge kluut en realiseerde me dat ik op het Wad altijd alleen volwassen vogels heb gezien. De volwassen vogels zijn herkenbaar aan de kromme en erg lange snavel. Jonge Kluten staan hoog op de poten, de veren zijn nog niet goed genoeg ontwikkeld om te kunnen vliegen en de snavel is nog lang niet op lengte. Een goede aanleiding om een beeldje van dit prachtige dier te maken, voorjaarsbeeldje 2016 is geboren.
Voorjaarsbeeldje 2013, Jonge Dromedaris
De zon schijnt als ik dit schrijf, de lente komt weer binnendruppelen. Tijd voor mijn nieuwe voorjaarsbeeldje. Het is dit jaar een Jonge Dromedaris, die ik evenals de neushoorn van verleden jaar veelvuldig gezien heb in de Dierentuin van Amersfoort.
Dromedarissen hebben een nogal stoffig uiterlijk, een beetje slome blik en grote slofvoeten. Dat stoffige hebben de jonge dieren nog helemaal niet, die zitten strak in hun vel en hun vacht is fris en lijkt zeer aaibaar. Het is aandoenlijk om te zien hoe dit slungelige dier zijn evenwicht probeert te bewaren onder het gewicht van zijn nog maar kleine bult.
Voorjaarsbeeldje 2012, Indische Neushoorn
Dit jaar is het voorjaarsbeeldje de jonge Indische neushoorn die in december werd geboren in de dierentuin van Amersfoort. Al na een week of drie stond ik vol verwachting klaar om de kleine te bekijken. Klein? Ze woog bij geboorte al zo’n 60 kilo.
Ik mocht de jonge neushoorn in het binnenverblijf bekijken. Fascinerend, alles erop en eraan, behalve de hoorn. Een jong dier maken heeft zo zijn eigen kenmerken. Het is geen klein volwassen dier. De proporties zijn echt heel anders en de uitstraling natuurlijk ook. De kop is in verhouding tot die van de moeder veel groter en het pantser lang niet zo ontwikkeld.
Door de hekken tussen het publiek en de neushoorn met haar jong was het niet mogelijk goede foto’s te nemen. Dus tekenboek erbij en alles vastleggen in snelle schetsen. Stilzitten doen dieren nooit. Maar voor een beeldhouwer is dat minder erg dan voor een schilder, denk ik altijd. Tekenen is voor mij de manier om het dier van alle kanten goed te leren kennen. En ik maak daarmee een driedimensionaal plaatje in mijn hoofd, wat ik aanspreek als ik op mijn atelier aan de slag ga. Samen met een paar toch nog redelijk gelukte foto’s en de webcam van de dierentuin, heb ik dan uiteindelijk voldoende materiaal om het beeldje te kunnen maken.
Voorjaarsbeeldje 2010, Zebra Veulen
Ik zag dit veulen toen ik verleden voorjaar in Artis was. Wat een prachtig jong dier, alles erop en eraan, maar nog zo jong.
In Artis staan de Zebra’s alweer een paar jaar op een redelijk groot terrein, de savanne. Het is mogelijk de dieren goed te observeren vanaf de rand van het terrein en door een glazen wand. Ik heb het veulen eerst staan tekenen en ook op foto en film gezet. Op mijn atelier een beeldje gemaakt en weer naar Artis gegaan. Na enige weken was ik tevreden. Na het maken van de mal mocht de bronsgieter aan het werk. Dit beeldje wordt gegoten bij Bronsgieterij Klijnstra te Amsterdam. Daarna komt het bij mij terug voor de afwerking. Pas als ik de patina heb aangebracht zie ik wat ik bedoelde toen ik met het beeldje begon.
Voorjaarsbeeldje 2006, Jonge Aziatische Olifant
Veel mensen zullen gezien of gehoord hebben dat er in Artis voor het eerst een Olifantje geboren is. Ik ging natuurlijk ook kijken. Door de mensen-massa heen zag ik een dier dat mij zeer ontroerde. Klein voor een olifantje maar ook al zo groot, wat een imposante baby. Tot nu toe had ik nog nooit de inspiratie gekregen om een beeldje van een olifant te maken, dat veranderde op het moment dat ik deze kleine zag. “Yindee”, haar naam, betekent geluk, welkom of gefeliciteerd in het Thais. Nou hopelijk heeft ze dat. Ik raak nog steeds niet op haar uitgekeken. Als ze wat groter wordt ga ik haar zeker weer maken.